Gıda etiketleri nasıl okunur

Elbette süpermarkete gittiğinizde ve gıda etiketlerindeki mesajları deşifre etmeye çalıştığınızda binlerce şüpheniz olacak. Ve gıda endüstrisi, sizi satın almanızı sağlamak için ürünlerine fayda sağladığı varsayılan bazı içerikleri veya nitelikleri "kamufle ediyor". Ancak mesajlarını nasıl yorumlayacağınızı biliyorsanız, ısırmanız sizin için daha zor olacaktır.

Hafif yiyecekler kilo verir mi? Bir ürün şekersiz ise şeker hastaları için uygun mu? Bir yiyeceğin sağlıklı olup olmadığını nasıl anlarım? Etiketleri nasıl okuyacağınızı bilmek, daha iyi yiyecek seçimleri yapmanıza ve böylece daha sağlıklı beslenmenize yardımcı olacaktır.

Ancak, gıda endüstrisi tüketicinin dikkatini dağıttı. Yıllar önce, aslında çoğu ürün ne yediğimizi bilmek için gerekli bilgilere sahip değildi. Neyse ki bu değişti. Ve bugün, üreticilerin son müşteriyi yeterince bilgilendirmesini zorunlu kılan devlet ve Avrupa düzeyinde düzenlemeler var. Sağlığa olan bağlılığımız bizi daha sorumlu tüketiciler haline getirdi. Buna rağmen hala kafa karışıklığı var.

Bir etiket hangi bilgileri içermelidir?

Üç bilgi bloğunu ayırt edebiliriz:

Ticari bilgiler

Genellikle ön tarafta bulunur. Bu bölüm ürünün ticari adını, markasını, sloganını, ilgili görselleri, açıklamaları, mühürleri, ödülleri, takdirleri vb. Gösterir.

Seni zorlamalarına izin verme . Tüketiciler ve Kullanıcılar Örgütü'ne (OCU) göre birçok meyve aromalı yoğurtta% 1'i bile yok.
Dilimleniyorsa peynir değildir . Aslında süt ürünleri hazırlığı olacak.
Bu da et değil . Et ürününü koyarsanız aslında katkı maddeli et karışımıdır. Ayrıca% 100 et olduğunu söylediği ürünlerin içerik listesine de bakın … Bazen başka katkı maddeleri de vardır.
Doğal, ev yapımı veya zanaatkar . Ürünün başka katkı maddeleri içermediği anlamına gelmez. Aslında, bizi daha iyi olduklarına inandırmak için bir iddia olabilir.
Ekolojik mi? Bunu bulmak için, Avrupa Birliği veya farklı otonom topluluklar gibi, onu onaylayan bir kontrol kuruluşunun mührünü arayın.

Malzemelerin listesi

Bizi en çok ilgilendiren bilgidir, çünkü o yiyeceğin sağlıklı olup olmadığını veya ne olduğunu iddia edip etmediğini bilmemizi sağlar. Kısacası bize yuhalamasınlar diye içindekilerin listesini okumamız gerekiyor. Bunlar azalan bir şekilde ortaya çıkar. En bol olanlar başlangıçta belirtilmiştir. Örneğin, aşağıdaki resim bir kakao kremasının içerik listesidir. Gördüğünüz gibi kakao ana madde değil. Ayrıca, bir ürün ne kadar az içerik içeriyorsa, o kadar doğaldır. İş ortağımız Carlos Ríos'un çoğu zaman işe yarayan bir kuralı vardır: Bir ürün 5'ten fazla bileşen içeriyorsa, genellikle aşırı işlenmiş ve bu nedenle sağlıksızdır.

Aynı zamanda şekerdir. Mısır şurubu, nişasta, şurup, dekstroz, maltoz, konsantre meyve suyu vb. Aynı bileşenle eş anlamlıdır: şeker. Gıdalardaki gerçek şeker miktarını bildirme fikriyle doğan sinazucar.org'a göre, onu adlandırmanın 55'e kadar farklı yolu var. Günün sonunda yediğiniz miktarı kontrol etmek için çok dikkatli olmalısınız.
Ünlü 'E'. Katkı maddeleri de içerik listesindedir, bu sayıların başında 'E' harfi bulunur. Bu maddeler gıdanın ömrünü uzatmak, onu daha iyi muhafaza etmek, ona renk, tat veya belirli bir koku vermek için kullanılır. Bu katkı maddelerinin etrafında kapsamlı bir kontrol vardır. Bununla birlikte, bir ürün ne kadar az 'E' içeriyorsa, o kadar doğal ve sizin için o kadar sağlıklı olacaktır.

Beslenme bilgileri

Beslenme etiketinin üçüncü bölümüdür ve ürünün farklı besin maddelerinin ne miktarda bulunduğunu belirtir. Yüzdeler bir tabloda görünür ve miktarlar 100 g (veya sıvı ise ml) başına hesaplanır.

Aynı zamanda bölümler halinde de ifade edilir. Bazı ürünlerde, her 100 g / ml için referans değerin yanında, porsiyon başına yüzdeyi veya tüketim birimini görebilirsiniz. Listelenmişse, porsiyon sayısı veya toplam birim de etikette görünmelidir. Dikkatli olun çünkü bazı markalar önerilen porsiyon başına beslenme bilgilerini vurgulamaktadır - genellikle oldukça küçüktür - çünkü daha az gram şeker veya yağ içeriyor gibi görünmektedir.
Görünmeleri zorunludur. Beslenme bilgileri dahilinde üreticiler enerji değerini, karbonhidratları ve şekerleri, yağları bildirmek ve doymuş, protein ve tuzu belirtmekle yükümlüdür.
Bu bir 'artı'. Üreticinin takdirine bağlı olarak, bu bilgiler aşağıdaki maddelerden bir veya daha fazlasının miktarı belirtilerek tamamlanabilir: tekli doymamış yağlar, çoklu doymamış yağlar, polialkoller, nişasta, diyet lifi, vitaminler ve mineraller (önemli miktarlarda mevcuttur).

enerji değeri

Normalde en çok dikkat ettiğimiz bilgidir, çünkü çoğumuz için bir yiyeceğin besi olup olmadığını belirleyen şey budur. Kilojul (kj) ve kilokalori (kcal) olarak ifade edilir ve bazen zorunlu olmamakla birlikte, bir günde önerilen toplam kalorinin temsil ettikleri yüzde (yetişkin bir kadın için 2.000) de görünür.

göz! Daha fazlası olabilirler. 100 g'da kalorilerin belirtildiğini unutmayın. Ancak net ağırlık daha yüksekse, enerji değeri daha yüksek olacaktır. Bu nedenle hesabı kolaylaştırmak için birçok ürün tüketeceğiniz gerçek miktar ile ilgili bilgileri ekler. Örneğin bir soda kutusu alın.
Hafifse kilo verir misin? Hayır. Popüler inanışa rağmen, hafif bir ürün sizi şişmanlatmayacağı anlamına gelmez. Aynı ürün olduğunda, ancak hafif versiyondan% 30 daha fazla kaloriye sahip olduklarında denir.

Yağlar

Burada, genellikle toplam ve doymuş olarak bölündüklerini görebilirsiniz. Yağ bilgisi kalori bilgisinden neredeyse daha önemlidir. Örneğin, bir yiyecek daha yüksek bir enerji değerine sahip olabilir ve yine de doymuş yağ açısından zengin bir yiyeceğe göre daha sağlıklı olabilir. Bu besinin alımı, günlük tükettiğimiz enerjinin% 30'undan fazlasını temsil etmemelidir.

Az yağlı. İdeal olarak, toplam yağda 10 g'dan az yağ içeren ürünleri seçmelisiniz. Doymuş 3 g'dan fazla olmamalıdır. Ve az yağlı bir ürün 1 g'dan daha az içerir. Ancak 'yağsız' demesi, içermediği anlamına gelmez, çünkü bu ifade% 0,5'e kadar içeren ürünleri taşıyabilir.
Trans yağlar . En tehlikelilerdir ve onları tespit etmek her zaman kolay değildir. İçindekiler listesinde kısmen hidrojene sıvı veya katı yağları okursanız, öyle olduğu anlamına gelir.

Karbonhidratlar

Karbonhidratlar bize enerji veren besinlerdir. Yiyeceklerin sahip olduğu karbonhidrat yüzdesini ve buna ek olarak içerdiği şeker miktarını gösterir. Ücretsiz mi, eklendi mi yoksa doğal olarak yiyeceğe sahip mi olduğunu belirtme zorunluluğu olmasa da. Karbonhidrat miktarının toplam alımın% 10'undan fazlasını temsil etmesi önerilmez.

İlave şeker yok . Sadece endüstriyel olarak şeker eklenmemiş ürünlerin etiketinde görünebilir, bu da gıdanın daha önce (ve bazen çok fazla) içermediği anlamına gelmez.
Düşük şeker içeriği . Bu, ürünün 100 g veya 100 ml'de maksimum 5 g şeker içerdiği anlamına gelir.
Şekersiz. Bu, söz konusu yiyeceğin 100 g veya 100 ml'de 0,5 g'a kadar şeker içerebileceği anlamına gelir.

Şeker türlerini kısaca açıklamaya değer:

İçsel şeker. İşlenmemiş gıdalarda doğal olarak bulunan şekerdir: meyve ve sebzeler. Bu şeker sağlıklıdır, ancak her gün bir kilo kavun yemenin tavsiye edildiği anlamına gelmez.
Şekersiz. İki tür vardır, eklenen - hangi biçimde olursa olsun - yiyeceğe eklenen ve ayrıca bal veya meyve sularında doğal olarak bulunan şeker. Dünya Sağlık Örgütü'ne göre, serbest şeker tüketimi toplam kalori alımının% 10'undan daha azına düşürülmelidir. Sinazucar.org'da, toplam kalori alımının% 5'inin altına düşürülmesinin sağlığımız için en çok tavsiye edilen şey olacağını ekliyorlar.

Protein

Temelde hayvansal kökenli olan yüksek biyolojik değere sahip proteinler olup olmadıklarını belirtmeden toplam protein miktarını ifade eder (tam bir protein haline gelmek için sekiz temel amino asidi içerirler).

Tuz

Tuz (sodyum klorür) bir çeşnidir, bir gıda değildir ve kötüye kullanımı hipertansiyon, kardiyovasküler hastalık gibi hastalıkların artmış riskiyle ilgilidir ve ayrıca osteoporoz veya böbrek taşı olduğundan şüphelenilmektedir. Şu anda yaklaşık 9 gr tuz tüketiyoruz. Bununla birlikte, Dünya Sağlık Örgütü günde bir çay kaşığı kahveye (göz, tatlı değil, daha büyük) veya 2 g sodyum (çoğu bu işlenmiş gıdalardan geliyor)

Bir yiyeceğin sodyum etiketinde kaç gram tuz içerdiğini bulmak için bu gramı 2,5 ile çarpmalıyız. Bu şekilde, günlük yediğimiz tuz miktarını daha iyi kontrol edebiliriz.

Ürünün mümkün olan en az miktarı içermesini sağlamak için bu mesajlar size yardımcı olabilir:

Azaltılmış tuz içeriği: Benzer bir üründen% 25 daha az.
Düşük tuz içeriği: 0.12 g / 100 g veya ml'den fazla ürün.
Çok düşük tuz içeriği: en fazla 0,04 g / 100 g veya ml ürün.
Sodyum yok veya tuz yok: en fazla 0,005 g / 100 g ml ürün.

Nutri-Score, renk kodlu ön etiketleme

İspanya dahil birçok Avrupa ülkesi, ürün ambalajının ön yüzüne yerleştirmek için Nutri-Score beslenme logosunu benimsemiştir . Amacı, tüketicileri gıdaların beslenme kalitesi hakkında basit ve anlaşılır bir şekilde bilgilendirmek ve daha sağlıklı yiyecekler için seçimlerini yönlendirmelerine yardımcı olmaktır (aynı zamanda üreticileri, yiyeceklerinin besin kalitesini iyileştirmeye teşvik ederek, logo ölçeğinde daha iyi konumlandırılır).

Aslında, logonun etkinliğini bilmek için bir çalışma yürüten CIBEROBN (Ağ Biyomedikal Araştırma Grubu) tarafından onaylandığı üzere, bu, gıdanın beslenme kalitesi hakkında bilgi iletmek için en etkili etiketleme olduğunu bilimsel olarak kanıtlamıştır.

Bu sistem, her 100 g ürün için besin bileşimi temel alınarak puan atanmasına dayanmaktadır. Besin kalitesi açısından gıda ürünlerini beş kategoride sınıflandırmaya olanak tanır: A, B, C, D ve E (Nutri-Score'un 5 rengi) koyu yeşilden başlayıp koyu yeşilden başlayıp, koyu turuncu (en iyiden en kötü beslenme kalitesine).

En büyük daire, söz konusu ürünün genel beslenme kalitesini gösterecektir. Dairelerin harflerle ilişkilendirilmesi (A / B / C / D / E) daha fazla okunabilirliği garanti eder.