Suçlu hissetmeden hayattan nasıl zevk alınır

Kendinize sorun, keyif almanıza izin veriyor musunuz? Çalışmak, çocuklar, ev işleri… Her zaman yapacak bir işimiz var, programımız yükümlülüklerle dolu. Günün gerçekten senin için ne kadar? “Bize çok hızlı yaşamayı ve çoğu durumda başkalarının ihtiyaçlarını kendi ihtiyacımıza göre önceliklendirmeyi öğrettiler. Bu, zevk almak için doğduğun kitabın yazarı Rut Nieves, kendimizden zevk almamızı engelliyor ve aynı zamanda fiziksel, zihinsel, duygusal ve ruhsal sağlığımıza da zarar veriyor ” diyor . Arkadaşlarınızla akşam yemeğine gitmek, manikürünüzü yaptırmak, eşinizden bir öğleden sonra evde kalmasını istemek, bir dizi izlemek… Bunlar zevkimize öncelik verdiğimiz durumlardır, ama yaptığımız zaman kendimizi suçlu hissederiz. Rut Nieves açık sözlü:"Kendimizi yeniden eğitmeli ve kendimize zevk almayı, hazzı yaşamayı ve onunla barışık hissetmeyi hak ettiğimizi öğretmeliyiz ."

Yeterince zevk almadığınızı gösteren işaretler

Bağlantınızı kesemezsiniz. Beyniniz sorunları planlamayı, endişelenmeyi ve çözmeyi bırakmaz.
Bunalmış hissediyorsun. Gün be gün, sanki hokkabazlık yapıyormuşsun gibi çok fazla.
Minimuma atlıyorsunuz. Her şey seni rahatsız ediyor ve görünüşe göre dünya sana karşı.
Ağrı ve rahatsızlık Kendi iyiliği için acı normal değildir. Vücudunuzda herhangi bir değişiklik fark ederseniz hemen doktora gidin.
Planları iptal edersiniz. Gitmek için tembel olduğunuz kişiler değil ama örneğin yapacak başka işleriniz olduğu için tıbbi bir ziyareti erteliyorsunuz.

Kendinize bakmayı öğrenin

Zamanın olmadığını düşünebilirsin, ama öyle değil, sadece edindiğimiz alışkanlıkları sürdürüyoruz. Zaman kendiliğinden ortaya çıkmıyor, ama onu aramalısın. Yapmaktan hoşlandığınız yedi şeyin bir listesini yapın, bunların büyük projeler olması gerekmez: bir dergi okuyarak bir kahve alın, bir maske takın, yürüyüşe çıkın, kendiniz için alışverişe çıkın … Yedi varken, her gün bir tane atayın ilgili saatle birlikte haftanın Ve her şeyden önce, şunu saklayın: Kendinizle olan bu randevular, alışverişe gitmekten eşit veya daha önemlidir.

Sizi mutlu eden küçük şeyleri tanımlayın ve bunları günlük rutininize dahil edin.

Ve zamanı nereden bulabilirim?

Tamam, peki kendime zaman ayırmak için ne yapmayı bırakacağım? İnançlarımızı değiştirmeli ve kendimizi merkeze koymalıyız. Ne kadar işiniz, eşiniz ve bakmanız gereken bir aileniz olursa olsun, önceliğiniz olmalısınız. Onları ihmal etmiyorsun, ama bundan sonra senin de önemli olduğun için. Kendinize karşı dürüst olun ve hayatınız hakkında kararlar verin. Eşinizle veya diğer insanlarla paylaşabileceğiniz görevler olduğundan emin olun; İşinizden nefret ediyorsanız veya çok fazla saatinizi alıyorsa, değiştirmeye çalışın; evinizin her zaman mükemmel olması bir zorunluluk değildir; Ya da tüm sosyal aktivitelerinize gitmek isteyip istemediğinizi kendinize sorun. Ve perinatal psikolog Ana Kovacs'ın dediği gibi , "biri hayır dediğinde başkaları kızabilir. Sonuçları alıyor. Başkalarını ve sizi aynı anda memnun etmek çok zor ”.

Keyif almanızı engelleyen tavırlar

Suç. Yaptığımız hiçbir şey yeterli görünmüyor. "Olmalı", dilimizden silinmesi gereken bir kelimedir. Kimsenin mutluluğundan sen sorumlu değilsin, sadece senin.
Yardım istemeyin. İnsanlar kendi kendine yetecek şekilde tasarlanmamıştır, her şeyi taşımak zorunda değilsiniz. Başkalarına yardım etmeyi umursamadığınız gibi, kendinize de aynı şeyi sorun.
Seninle kötü konuş. İç diyaloğumuzu sitemlere dayalı olarak yapma eğilimindeyiz: Bunu yanlış yaptım ve benden daha güzel, daha çok deneyebilirdim … Dedikleri gibi, kendinizle en yakın arkadaşınızın yapacağı gibi konuşun.
Karar verme. Suçluluk duygusuyla savaşmak için ana silahtır. Ne yapmak isteyip istemediğinize karar verin ve tutarlı olun. Herkesi memnun etmeyeceksin, ama programın ve iyiliğin bunu takdir edecek.
Seni tanımıyorum Nasıl olduğunuzu bilmek ve otomatik davranışlarınızı tespit etmek, tam olarak bunu önler, otomatik pilota göre hareket eder. Yaptığınız ve düşündüğünüz her şeyin nedenini anlamakla ilgilidir. Daha güvende olmak ve duygusal olarak kendimize bakmanın ilk adımıdır.
Lütfen diğerleri. Herkesi mutlu etmeye çalışmanın arkasında, başkalarının onayının hayatlarımızı yönlendirmesidir. Başkalarının dileklerini kendinizin önüne koyarsanız, kızgınlık, yük, suçluluk ve baskı için bir üreme alanı yaratmış olursunuz.

Kendine bakmak bencillik değil

Son yıllarda duygusal öz bakım kavramı ruh sağlığı alanında güçlü bir şekilde ses çıkarmaya başlamıştır. Bu satırlar boyunca , Padraig O'Morain (Roca Editorial) tarafından Kindfulness veya Jayne Hardy (Ed. Zenith) tarafından Proyecto Self-care gibi kitaplar buluyoruz . Kişisel bakım, her gün duş almaya veya iyi beslenmeye dayanmaz - bunu kanıksıyoruz - ama kendinize bakacak kadar kendinizi sevmeye dayanır. Kendinize dair yeterince iyi bir kavramınız yoksa, başkalarının sizden yararlanmasına izin verebilir veya tüm enerjinizi başkalarının iyiliğine aktarabilirsiniz ve sizinkine hiç enerji kalmaz. Bu yüzden ilk adım, kendinize hak ettiğiniz cesareti vermektir: harikasınız ve yeterlidir.